Testuję dla was Allevo; głód psychiczny a głód fizyczny czyli czy można najeść się koktajlem

Test Allevo

Postanowiłam przyjrzeć się i przetestować dla Was na sobie produkty Allevo. Z tego co wiem są obecne na naszym rynku od ubiegłego roku, ale dopiero tej wiosny rozpoczęła się intensywna kampania reklamowa Allevo jako środka odchudzającego, której twarzą została Anna Guzik.

Na początek parę słów o mnie i jaki mam plan:

• Będę stosować Allevo przez 2 dni, w różnych wersjach, jako menu całodzienne oraz jako substytut jednego posiłku, część saszetek rozrobię z wodą a część z mlekiem.
• Nie mam nadwagi, jestem osobą utrzymującą wagę po schudnięciu; schudłam 17kg i trzymam wagę na tym poziomie od 4 lat
• Zwykle dziennie zjadam 1200-1400kcal, nie zdarzają mi się cheat-day; 
• W czasie testowania produktu nie zmieniam nic w swoim trybie życia, śpię, pracuję i jestem aktywna fizycznie tak samo jak w inne dni
• Na test wybieram dni w środku tygodnia, nie weekend - wówczas łatwiej utrzymać (przynajmniej mi) dyscyplinę i nie podjadać

Zaopatrzyłam się w opakowanie mix 6 saszetek - 2 zupy porowo-ziemniaczane, dwa koktajle jagodowo-truskawkowe, 2 koktajle czekoladowe. Oprócz tego kupiłam batona toffee.

Mam już doświadczenie w żywieniu się wyłącznie płynnymi posiłkami, część z Was być może pamięta, że kilka miesięcy temu zgotowałam sobie warzywno-owocowy detoks (tych, którzy nie mieli okazji, zapraszam do przeczytania moich zmagań)

Dzień pierwszy - jem wyłącznie produkty Allevo

Z informacji na opakowaniu wynika, że porcja dzienna to 5 saszetek, po jednej na każdy posiłek. Można je rozrabiać z mlekiem (w ramach LCD - diety niskokalorycznej) lub wodą (w ramach VLCD - diety bardzo niskokalorycznej). Porcja zawarta w saszetce to 110-120kcal, jeśli dodamy do tego porcję chudego mleka mamy około 200kcal. W sumie w ciągu całego dnia zjem więc około 850kcal - mało, ale nie drastycznie mniej niż zwykle.

W tym miejscu dodam, że na opakowaniu jest zawarte całe mnóstwo informacji, powiedziałabym wręcz, że jest ono nimi przeładowane i trudno znaleźć informację, której właśnie szukamy. Zlewają się ze sobą poszczególne wersje językowe instrukcji, łatwo się pogubić. Nie jest oczywiste, czy podane na opakowaniu wartości odżywcze dotyczą gotowego posiłku przyrządzonego na mleku czy na wodzie - z proporcji na 100g wynika, że muszą to być wartości dla posiłków na wodzie (co jest podejściem odmiennym od innych posiłków w proszku, jak choćby budyniu, dla którego producenci podają kaloryczność z uwzględnieniem mleka, którego się do niego dodaje). Moim zdaniem powinno to być wyraźnie wskazane, mówimy o osobach, które mocno walczą z wagą i każda kaloria przy tak niskowartościowym posiłku ma istotne znaczenie.

Śniadanie - koktajl truskawkowy (6:50)

Dzień zaczynam od koktajlu jagodowo-truskawkowego na wodzie. Mocno się 'kluskuje', ciężko go rozprowadzić wodą. Producent zaleca 'wstrząsnąć kilkakrotnie shakerem', ale taka metoda daje żałosne rezultaty, na dnie shakera spoczywa przyklejony do niego różowy glut. Mocno mieszam widelcem i łyżką, proszek udaje mi się względnie rozpuścić, po powierzchni pływają suszone owocki. Napój - wodnista rzecz, raczej nie nazwałabym tego shakiem, który kojarzy mi się z piankowym puszystym napojem - ma lekko truskawkowy smak, takiego niezbyt wyrazistego w smaku jogurtu, słodkawy, ale nie bardzo słodki. Ogólnie dość smaczny, ale rzadki, tych kilka owocków i kawałków pestek nie daje gęstości. Wyczuwam skrobiowaty posmak, ale jestem na niego wyczulona, więc to nic dziwnego. 

Wrażenia ogólne: koktajl smaczny, ale gdzie jest do licha moje śniadanie? ;) Z herbaty rezygnuję, żeby nie mieć ciężaru w żołądku od nadmiaru płynów. Duży plus za tempo - mam 15 minut niż zwykle więcej na makijaż.

Ku mojemu zaskoczeniu dość szybko po wypiciu koktajlu przychodzi fizyczne uczucie sytości. Jest ok.

Lunch - koktajl czekoladowy (12:10)

Z trudem dotrwałam do południa, od 10 byłam głodna, wspomogłam się dwoma zielonymi herbatami. Wypijam koktajl czekoladowy, tym razem na mleku, mam nadzieję, że wystarczy na dłużej niż poranny koktajl na wodzie. Glutuje i kluskuje się podobnie jak truskawkowy. Żeby starczył mi na dłużej sączę go przed komputerem powolnymi łykami, co nie jest łatwe biorąc pod uwagę jak jestem głodna. Proszek ma tendencję do osiadania na dnie, w czasie piętnastominutowego sączenia muszę kilka razy zamieszać napój łyżeczką.Smak kakaopodobny, mniej intensywny, lekko słodki, skrobia mniej wyczuwalna niż przy truskawkowym. Dość smaczny, ale prawdę mówiąc wolę moje ulubione czekolady do picia light (kalorii 5 razy mniej, smakuje pyszniej; sytość daje raczej mniejszą - nie próbowałam wprawdzie nigdy taką czekoladą zastąpić posiłku, ale obstawiam, że bym się nią nie najadła). Nie czuję się najedzona, nie mam satysfakcji ze zjedzonego lunchu, ale przynajmniej nie burczy mi w brzuchu.

Obiad - zupa porowo-ziemniaczana (17:20) ...

Pierwszy posiłek Allevo przyrządzony na ciepło, rozpuszcza się łatwiej niż zimne koktajle, zupę przygotowuję na mleku. Część proszku pozostaje w grudkach - nie jestem pewna, czy to nierozpuszczony proszek, czy maleńkie kawałki suszonych ziemniaków. Zupa ma delikatny smak, niemal domowy, jak krem szparagowy, tylko jest znacznie bardziej wodnista i tego wrażenia nie zmniejszają kawałeczki suszonych ziemniaków i pora pływające po powierzchni. Zjadam ją jak przystało na zupę łyżką z miseczki, ale aż się prosi, żeby ją wypić z kubka jak 'gorący kubek'. Różnica jest taka, że jeśli zdarza mi się sięgać po 'gorący kubek' to w ramach ciepłego napoju w zimowy wieczór - na niewielki głód i rozgrzanie. A tym razem zupka ma stanowić mój obiad. Po zjedzeniu zupy nie mam wrażenia, że zjadłam pełen posiłek, na dodatek mój organizm domaga się deseru. 

... i deser - koktajl truskawkowy (17:30)

Ponieważ zostały ma na dziś jeszcze dwie saszetki, ponownie sięgam po koktajl truskawkowy, tym razem przygotowuję go na mleku. Nie odczuwam kolosalnej różnicy w smaku w porównaniu do porannej wersji koktajlu na wodzie. Koktajl nie jest szczególnie słodki, więc nie jest to w pełni satysfakcjonujący deser, ale wreszcie nie jestem głodna, duża ulga na tle dotychczasowych doświadczeń dnia z Allevo.

Kolacja - koktajl czekoladowy (20:30)

Na kolację wypijam koktajl czekoladowy na wodzie. Tu wyraźniej czuję różnicę, wersja na mleku była ewidentnie smaczniejsza (i słodsza - mleko zawiera przecież sporo cukru). 

Zagęszczenie posiłków w drugiej połowie dnia było nieco większe niż w pierwszej, więc głód fizyczny nie doskwiera mi tak bardzo. Jestem jednak rozdrażniona, nieustannie myślę o jedzeniu, mam ochotę wbić w coś zęby, żuć, gryźć, chrupać. Brakuje mi czegoś o konkretnej konsystencji posiłku - a nie napoju.

Nie wyobrażam sobie, że miałabym tak funkcjonować przez 2 tygodnie. Cieszę się, że ten dzień jest za mną, mam nadzieję, że jutrzejszy będzie łatwiejszy.

Dzień drugi - zastępuję koktajlem Allevo tylko jeden posiłek + baton Allevo na deser

Ponieważ pomysł z piciem shaków przez cały dzień zupełnie mnie nie przekonał, postanowiłam dać Alevo drugą szansę i przetestować je w takim użyciu, jak sugeruje producent w ramach podtrzymania lub kontynuowania efektów diety - czyli zastępuję shakiem Alevo tylko jeden wybrany posiłek.

Wybrałam śniadanie, wypiłam shake czekoladowy przygotowany na chudym mleku co daje w sumie około 200kcal. To dokładnie tyle, ile zwykle zjadam na śniadanie (chrupkie pieczywo + serek + szynka + świeże warzywa i jogurt).

Codzienne śniadanie daje mi zapas energii do 10:30, wtedy zjadam niewielką porcję owoców lub warzyw, 12:30-13:00 zjadam lunch. 

Dziś o 10 burczy mi w brzuchu solidnie. O 10:30 brzuch mnie boli z głodu, z przyjemnością zjadam spore jabłko. O 13 zjadam frittatę, porcja lunchowa jak zwykle. Jestem po niej najedzona, ale już dwie godziny później czeka mnie przykra niespodzianka - jeszcze nie skończyłam pracy, zanim dojadę do domu minie kolejna godzina - przede mną 2,5h do obiadu a ja jestem potwornie głodna! Wygląda więc na to, że nie tylko shake Alevo dał mi energię na krócej niż zwykłe śniadanie o tej samej kaloryczności, ale na dodatek tego niedoboru nie udało mi się zniwelować kolejnym posiłkiem.
Czekając na autobus kupuję w kiosku opakowanie marwitków i zjadam je łapczywie jeden za drugim, na takim paliwie z surowych marchewek docieram do domu.
Na obiad zjadam grilowaną pierś kurczaka z warzywami.

Na deser zjadam połowę batona Allevo o smaku toffee. Prawdę mówiąc mam kłopot ze zidentyfikowaniem po co ten baton jest - cały baton ma aż 210kcal, jest więc dość wysokokaloryczny jak na batona. Jest na nim napisane, że jest niskokaloryczny, ale jak rozumiem dotyczy to batona występującego w roli substytutu posiłku - biorąc pod uwagę, że większość saszetek Allevo jest słodka, nie miałabym ochoty na kolejny słodki posiłek w formie batona, nie mógłby mi zastąpić np. obiadu. Nie wiem jakie jest umiejscowienie batona w diecie względem saszetek, jest od nich niemal dwukrotnie bardziej kaloryczny.
Baton smakuje jak krówka o mało intensywnym smaku. W przekroju ma strukturę podobną do michałków, ale nie ma w niej kawałków orzechów. Ta wewnętrzna masa batona, zajmująca około 85% jego objętości, jest mocno gumowata i dość nijaka w smaku. Spowija ją cienka warstwa masy toffee-karmelowej (najlepsza część batona) i cienka warstwa czekolady mlecznej, też o dość mało intensywnym smaku.
Baton jest smaczny, je się go dość długo, bo trzeba mocno przeżuwać, przypomina w smaku typowy baton proteinowy. Nie jest tak pyszny, żebym miała ochotę po porostu po niego sięgnąć, jak po zwykły słodycz.

Test Alevo - podsumowanie

Postaram się opisać w punktach moje doświadczenia i spostrzeżenia z dwudniowego testu Alevo, mam nadzieję, że takie podsumowanie okaże się pomocne tym, którzy się zastanawiają nad jego kupnem:

• Smakowo - ogólnie jestem na tak; produkty są smaczne, nie smakują sztucznie, mają nieprzesadzony aromat, nie wyczuwam smaku substancji słodzących, trochę czuć w smaku skrobię;
• Smakowo w szczegółach - jak dla mnie smak produktów Allevo jest nieco zbyt mdły, za delikatny; wolę produkty "walące po kubeczkach smakowych"
• Konsystencja - dość wodniste; najgęstszy ze wszystkiego jest koktajl z owoców jagodowych
• Czy Alevo odchudza - tak, jestem pewna, że ktoś, kto wytrwa na Alevo dwa tygodnie zgubi kilka kilogramów; ale niestety też mam pewność, że natychmiast je odrobi, gdy tylko wróci do poprzedniej diety. 
• Sytość - tuż po wypiciu koktajlu czy zupy Alevo ma się fizyczne uczucie wypełnienia,  energii wystarcza z tego na 2 godziny, po tym czasie przychodzi faktyczne uczucie fizycznego głodu; posiłki choć smaczne, nie dają satysfakcji z jedzenia, płyny przyjmuje się szybko, szybko znika o nich pamięć, nie trafia do mnie w ogóle taka forma odżywiania.
• Minus za wysoką cenę - moim zdaniem za połowę tej ceny można sobie wcale nie wielkim nakładem pracy skomponować bardziej sycące i smaczniejsze posiłki.
• Skład jest przyzwoity, nie widzę w nim nic rewolucyjnego; prawdę mówiąc, aż boję się to napisać, ale zamiast takiej saszetki za 7zł wolałabym wypić zwykły gorący kubek za 1,20zł. Nie miałby wprawdzie tylu cennych minerałów, które deklaruje na opakowaniu Allevo, ale byłby pięć razy tańszy i przynajmniej tak samo smaczny.
• Zastanawia mnie sens słodzenia produktu ultradietetycznego fruktozą - fruktoza ma niskie IG, owszem, ale organizm wręcz nie czerpie z niej energii tylko odkłada zapas w formie tłuszczu wokół wątroby. Myślę, że większy sens miałoby posłodzenie produktu substancją bez kalorii (np. stewią; Allevo oprócz fruktozy zawiera tekże sukralozę) a w miejsce tego dodanie innego składnika złożonego dającego poczucie sytości na dłużej. Energia z fruktozy nie zaspokaja głodu.
• Plus za łatwość przyrządzania - naprawdę robi się to błyskawicznie. Jest to też minus, rytuał przyrządzania posiłków pobudza soki trawienne, w gruncie rzeczy przygotowanie jedzenia to element posiłku po prostu, korzystając z gotowych produktów odbieramy go sobie

Sens odchudzania i metoda diety koktajlowej

Niejednokrotnie przedstawiałam Wam mój pogląd na odchudzanie i jego istotę, choćby opisując jak zabrałam się za dietę teściowej. Moim zdaniem nie ma sensu żadna dieta, która polega na czasowym odstawieniu określonych produktów - dieta oparta na koktajlach jest jej najbardziej rygorystyczną odmianą. Powodów jest kilka, o nich też niejednokrotnie wspominałam - oczywiste jest, że po powrocie do poprzedniego sposobu odżywiania wróci się do poprzedniej wagi. Załóżmy, że ktoś zaciśnie zęby i pijąc przez dwa tygodnie 5 dietetycznych koktajli dziennie faktycznie schudnie, 6kg. Półtora rozmiaru mniej. A co dalej? Co będzie jadł po tych 2 tygodniach? Z diety trzeba usunąć to, bez czego można żyć, zostawić to, co lubmy najbardziej i uzupełnić zdrowymi, możliwie niskokalorycznymi składnikami otrzymując poprawnie zbilansowaną, smaczną i satysfakcjonującą dietę, której jesteśmy w stanie bez poczucia pokrzywdzenia przez los przestrzegać całe życie. 

Jeśli jesteśmy przy temacie satysfakcji, chciałabym poruszyć dość istotny moim zdaniem problem odchudzania koktajlami (wszelkiej maści, nie tylko Allevo). Jedzenie jest dla większości z nas przyjemnością. Odczuwamy je zmysłowo, cieszymy się konsystencją, zapachem, smakiem, łączeniem ze sobą soczystej miękkiej surówki z chrupiącą skórką przypieczonego kawałka mięsa. Dieta koktajlowa odbiera nam tę część cieszenia się z jedzenia. Oczywiście, można powiedzieć, że to podejście hedonistyczne i że dla człowieka pierwotnego (czego nie jestem wcale pewna) jedzenie było jedynie sposobem dostarczenia koniecznej energii a nie przyjemnością. 

Zastanówmy się dlaczego niektórzy z nas mają nadwagę - najprostsza odpowiedź brzmi: z powodu nadmiaru jedzenia. Tak, jemy za dużo. Ktoś, kto ma nadwagę ma ją nie dlatego, że go los pokarał, tylko dlatego, że albo bardzo lubi jeść, albo zajada smutki - i niestety, ale żadnego z tych bodźców Allevo, ani żadne inne shakowe jedzenie, nie zastąpi. Mam tendencję do tycia. Uważam się też za smakosza. Zamiast męczyć się sięgając po substytuty posiłków, wolę wymyślać własne i dobrze się przy tym bawić.

Zupełnie na marginesie chciałabym się z Wami podzielić jeszcze jednym spostrzeżeniem. Najpierw myślą podzieliłam się z mężem: Ania Guzik schudła i to mocno, ale w przeciwieństwie do innych znanych osób, które uzyskały świetną sylwetkę, nie wygląda olśniewająco. Sławne kobiety często przechodzą metamorfozę, chudną i pięknieją tak bardzo, że wzroku nie można od nich oderwać. Nie umiałam powiedzieć dlaczego patrząc na odchudzoną Anię Guzik nie widzę w niej promieniejącej szczęściem i zdrowiem kobiety, uznałam, że po prostu nie jest typem tak efektownej kobiety (przy całej mojej sympatii dla niej). Celnie temat ujęła jedna z komentujących wpis o Ani Guzik na fanpagu Shape'a - ona ma kiepską, zmęczoną cerę, wygląda na wymęczoną dietą, a nie na promieniejącą zdrowiem i zdrowym trybem odżywiania.

A jakie są Wasze doświadczenia z Allevo? Slim Fast? Co sądzicie o tego typu produktach? Zapraszam do komentowania!

Niniejszy tekst nie stanowi testu skuteczności produktu Allevo jako środka odchudzającego lub wspomagającego odchudzanie i nie może być traktowany jako potwierdzenie lub zaprzeczenie jego skuteczności. Dla przeprowadzenia kompletnego testu konieczne byłoby kontynuowanie go przez dłuższy okres czasu na większej grupie użytkowników o zróżnicowanej nadwadze w warunkach klinicznych.